Alfatypen - GNTR - MttS
Onderstaande inleiding vertelde ik tijdens de avond van het vergeten in Café De Zon in Wijk aan Zee.
Soms leveren gedichten je een brief uit Duitsland op. Het volgende gedicht schreef ik voor mijn tante nadat haar man, Gunther, was overleden. De zus van mijn vader is jaren geleden al met hem in Duitsland gaan wonen en de eerste herinnering die mij te binnen schoot toen ik hoorde van zijn overlijden was de mop van Antek en Frantek. Ze schreef mij terug dat het zijn favoriete mop was om te vertellen en dat het mij gelukt was deze nu troostend te gebruikemn.
De mop over Antek en Frantek ging over Intelligenz. Antek legt zijn hand op tafel, vraagt Frantek om een hamer te pakken en op zijn hand te slaan. Vlak voor de hamer zijn hand bereikt, trekt Antek zijn hand weg. Kijk Frantek, DAS IST INTELLIGENZ.
Het midden van de mop kon ik mij niet meer zo goed herinneren, maar even later ontstaat een situatie waarin Frantek het verhaal door probeert te vertellen aan iemand anders. Bij gebrek aan tafel houdt hij zijn hand voor zijn hoofd en vlak voor de hamer zijn hand bereikt, trekt hij deze weg en wordt vol op zijn hoofd gemept met de hamer. Kermend kan hij nog net uitbrengen: DAS IS INTELLIGENZ...
ONTM OE TE ENLEUK EVROU
WANTEK ZEI GU NTHERL OKHAAR
OV ERDEGR EN SO VE
RS TEL PHAARM ET LIEFD
EENHOU DE NVA NW ANTDAS
ISTI NT EL LI GE NZ
MttS
Ontmoet een leuke vrouw
Antek zei Gunther
Lok haar over de grens
Overstelp haar
Met liefde en houden van
Want das ist Intelligenz
Onderstaand het gedicht dat ik in eerste instantie voor die avond had geschreven over het verkeerd herinneren van spreekwoorden en uitdrukkingen. Uiteindelijk heb ik dit niet voorgedragen omdat ik vlak voor mijn fietstocht naar wijk aan zee aan de brief van mijn tante dacht en het bijbehorende verhaal. Met de brief en het gedicht in mijn kontzak fietste ik naar Wijk aan Zee en tijdens het verloop van de avond werd het mij almaar duidelijker: in het kader van het herinneren past de brief en het gedicht voor Gunther beter, dan een verhaspelgedicht.
Senioren
Het gras niet
onder voeten
vandaan maaien
Dat werkt
als een lap op
een dode pier
Een slok
met een borreltje
zout nemen
Stroop doet leven
De tij zal het keren
Kom altijd met hangende
pootjes baaien
MttS
***