Volwassen mensen huilen niet - MttS - Herdenking 4 mei 2023
Als ik kijk naar
je handen dan
vertellen die niks
over welke strijd
in welke landen
Ongedeelde verhalen
wachtend op koestering
als een koekoeksei
in een ander nest
Hartverscheurende verhalen
ontlenen hun glans
aan een lelijk decor
Voed ze met geduld en
een luisterend oor
Bij het stamelen
van de eerste lettergreep
laat het oorverdovende
kabaal zich horen
Schouder aan schouder
de spanning
het blinde vertrouwen
Aan elkaar gelijmd
als gebroken servies
met doffe gouden glitters
staan wij hier
En voeden nog
onuitgesproken verhalen
met onze warmte
(Volwassen mensen huilen wel)
MttS
Mattijs Reinen, stadsdichter Beverwijk 2023
Hieronder vind je een toelichting en een eerdere versie van het gedicht.
(Eerdere versie, Versie 2: VOLWASSEN MENSEN HUILEN NIET)
Als ik kijk naar
de rug van je handen
Dan vertelt die niks
van welke strijd
in welke landen
Ongedeelde verhalen
als een koekoeksei
in een ander nest
wachtend op
koestering
Zelfs mooie verhalen
ontlenen hun glans aan
een lelijk decor
wie voedt ze met geduld en
een luisterend oor
Wanneer bij het
stamelen van de
eerste lettergreep ook
het oorverdovende
kabaal zich
laat horen
Schouder aan schouder
de spanning het
het blinde vertrouwen
Een beklemmende stilte
na een uitgebleven klapper
voor de volgende storm
Aan elkaar gelijmd
als gebroken servies
met doffe gouden glitters
staan wij hier
Een koekoeksjong
te voeden met
onze warmte
MttS
Gedicht ten behoeve van de 4-mei herdenking op 04 mei bij het Hilbersplein en begraafplaats Duinrust in Beverwijk. Hoe vertel je een verhaal aan een welwillend, luisterend oor wanneer dat oor zich niet kan voorstellen hoe het is om zoiets mee te maken? Het is belangrijk om te leren van het verleden, maar de verhalen die bij oorlog horen zijn over het algemeen niet fraai. Hoe nemen we het twijfel weg bij mensen die moeite hebben om hun verhaal te vertellen? Wat is onze rol als luisteraar?